Szczęść Boże!
Zaczynamy przygotowanie do Świąt Wielkiej Nocy.
To bardzo ważne święta dla każdego, kto wierzy w Pana Jezusa.
W piątek modliliśmy się nabożeństwem Drogi Krzyżowej. Wiemy, że Pan Jezus z miłości do nas pozwolił przybić się do krzyża i umarł. Wiemy też, że Jego historia tak się nie skończyła. W najbliższych dniach chciałabym Wam opowiedzieć o tym, co działo się ponad 2000 lat temu w Jerozolimie i co dziać się będzie w naszych kościołach już niedługo. Te Święta będą inne, warto więc przypomnieć sobie ich znaczenie…
Wiecie, że Pan Jezus kochał ludzi. Uzdrawiał ich, ratował, karmił, czynił cuda i uczył jak dobrze żyć. Uczył nie tylko opowiadając, odpowiadając na pytania swoich uczniów, ale przede wszystkim pokazując innym co robić, jak się zachowywać. Ludzie widzieli, że Jezus jest Kimś niezwykłym. I tu zaczyna się historia pewnej niedzieli, którą my dziś nazywamy Niedzielą Palmową. Posłuchajcie słów Pisma Świętego:
„Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego jeszcze nikt nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj! A gdyby was kto pytał: „Dlaczego odwiązujecie?”, tak powiecie: „Pan go potrzebuje”». Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?» Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje». I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno: «Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie
i chwała na wysokościach».
Mieszkańcy Jerozolimy – wiwatowali na cześć Pana Jezusa: kładli swoje płaszcze, machali gałązkami palmowymi, wołali „Hosanna”, pokazywali jak bardzo jest ważny, uważali bowiem Go za wysłannika Boga, który przychodzi, aby im pomóc. Na pamiątkę uroczystego wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy i my przynosimy do świątyni swoje palemki, uczestniczymy w procesji, aby pokazać, że dla nas Pan Jezus jest tak samo ważny.
Zapraszam Was, do wspólnego śpiewania piosenki Dzieci z Brodą „Ho hosanna„.
Wybierzcie się też na spacer i poszukajcie bazi, z których będziemy mogli zrobić palmę wielkanocną.
Zapraszam Was też w środę… opowiem Wam o pewnym osiołku, któremu przydarzyło się coś niezwykłego 😉